Tarihimiz sayısız savaşlarla doludur. Biz bu savaşlardan başkaldırıp ne memleketi imar edebilmişiz, ne de kendimizi rahata ve refaha kavuşturacak şeyler yapmışız. Bunun sebebi, savaştan savaşa koşmamız.
Düşmanlarımız:
-“Türklere rahat vermemeli ki, başka sahalarda ilerleyemesinler.” Mantığı ile sık, sık başımıza belalar çıkarıp, azınlıkları kışkırtarak ülkeyi huzursuz ederlerdi.
Biz böylece durmadan savaşırken de o zamanlar askere alınmayan azınlıklar durmadan zenginleşirlerdi.
Onların neden zengin, bizim neden fakir kaldığımızı bir köylümüz, Atatürk'e verdiği kısa ve veciz bir cevap ile şöyle anlatmıştır.
Atatürk, Anadolu’da yaptığı seyahatlerden birinde Mersin dedir şehirde gördüğü büyük binaları işaret ederek sorar:
- “Bu köşk kimin ?”
- “Kirkor'un.”
- “Ya şu koca bina ?”
- “Yorgo'nun”
- “Ya şu ?”
- “Salomon'un.”
Atatürk biraz sinirlenerek sormuş :
- “Onlar bu binaları yaparken ya siz nerede idiniz ?”
Arkalardan bir köylünün sesi duyulur :
- “biz mi nerede idik ? Biz Yemen'de, Tuna boylarında, Balkanlarda, Arnavutluk’da, Kafkaslar'da, Çanakkale'de, Sakarya'da savaşıyorduk paşam...
Atatürk bu hatırasını naklederken :
- “Hayatımda cevap veremediğim yegane insan bu ak sakallı ihtiyar olmuştur,” der dururdu.
