Yıl 1935, Urfa Milletvekili Ali Saip, Atatürk'e suikast
iddiasıyla yargılanır. Adalet Bakanı Şükrü Saracoğlu'dur; her duruşmadan sonra
Cumhuriyet Başsavcısı Baha Arıkan'la birlikte Çankaya'ya çıkar, davanın
gidişini ve duruşmayı anlatır. Atatürk her sefer "Meslek görevin neyi
emrediyorsa onu yaparsın!" der.
Bir gün Atatürk, Başsavcı Baha Arıkan'ı çağırır ve
doğrudan sorar:
-"Ali Saip davasının sonu ne olacak?"
Başsavcı;
-"Mahkemenin kararını beklemek gerek" der
demez,
Atatürk
sinirlenir:
-"Mahkemenin kararı ne demek? Mahkemeni de
kapatırım, hâkimleri de atarım, seni de atarım!"
Herkes gibi savcı da heyecanlanır, karşısında Atatürk
vardır, ama bilir ki Gazi’nin karşısında
doğru konuşulacaktır, doğrusu ne ise o söylenecektir, ayağa kalkar;
-"Mahkemeyi de kapatabilirsiniz, hâkimleri de, beni
de atarsınız, ama adınız tarihe Mustafa Kemal olarak geçmez."
Atatürk'ün gözleri yaşarmıştır;
-"Çocuk, ben de senden bunu bekliyordum."
Dava sonuçlanır, Ali Saip beraat eder.
Kaynak-Hasan Pulur
24.05.2008
Milliyet
