İngilizler Çanakkale’de Anafartalar Grubu’nu mağlup edip
de cepheyi sökemeyince, yeni bir harekete giriştiler ve bu cepheyi sağdan
çevirmek istediler. Düşmanın planını bozmak için Kireç Tepe’yi tutmak lazımdı.
Halbuki oraya giden tek bir dar yol savaş gemileri tarafından makaslama ateş
altına tutuluyordu. Her an gülleler korkunç patlayışlarla ortalığı alt üst
ediyor, ölüm saçıyordu. Bir insanın değil, bir kurdun bile geçmesine imkan
görülmüyordu. Kireç Tepe’yi tutmak emrini alan Türk subay ve askeri tereddüt
içindeydiler; fırsat gözetiyorlardı. Fakat düşmanın ateşi bir an bile
kesilmiyordu. Mustafa Kemal bu hali görünce siperlere koştu,askerin arasına
karıştı ve sordu:
İçlerinden biri cevap verdi:
-”Düşman ölüm saçıyor, geçilmez !”
Mustafa Kemal zerre
kadar korku ve tereddüt göstermeden:
-”Oradan böyle geçilir!” dedi ve ileri fırladı.
Mehmetçik
artık durur mu? O da kumandanının arkasından ileri atıldı. Toz, duman, alev ve
ölüm kasırgasını yaran askerler karşıya vardılar, tepeyi tuttular.
Kaynak:
Kaynak:
