Savaş sonrası Ethem Çavuş gazi ünvanıyla memleketi Edirne'ye döner. Zamanla hali vakti iyi olur ve bir gece rüyasında şehit arkadaşlarını görür. Kumkale Köyüne gelerek elleri ile gömdüğü takım arkadaşlarının mezarlarını aramak ister ancak aradan yıllar geçmiş ve arazide değişmeler olmuştur. Günlerce aradıktan sonra umudunu keser ve Edirne'ye, evine dönmeye karar verir.Son gecesinde köy kahvesinde yanına gelen bir Kumkaleli;
-"Arkadaş benim tarlada bir çınar ağacı var. Ne zaman kesmeye niyetlensem hep bir aksilik olur. Ya testere kırılır ya bir işim çıkar. Sen yarın da gitme bir de benim tarlaya bakalım" der.
Sabah erkenden bahsedilen tarlaya giderler ve çınar ağacının dibi kazılır, herkesi bir anda heyecan ve hayret kaplar. 14 şehit, vurulduğu gün gibi tertemiz ve bozulmadan i orada yatmaktadırlar. Yıl 1983 dür ve 68 yıl sonra bu şehitlik yapılır.
