Savaş tüm şiddetiyle devam ederken düşman büyük zayiat verir. Çatışmanın biraz dindiği an Ethem Çavuş etrafına bakar. 14 arkadaşının 14'ü de şehit olmuştur. Ellerini semaya kaldırıp "ölmez gazi olursam arkadaşlarıma şehitlik yaptıracağım" deyip yemin eder. Tarih 30 nisan 1915' dir.
Savaş biter ve Ethem Çavuş gazi ünvanlıyla memleketi Edirne'ye döner. Zamanla hali vakti iyi olur ve hacca gider. Hac ibadetini de yerine getiren Ethem Çavuş bir gece rüyasında arkadaşlarını görür. Arkadaşları şehitlik sözünü tutmasını söyler. Ethem çavuş ter içinde aynı rüyayı arka arkaya 3 gece görür ve artık dayanamaz.
Çanakkale'ye gitmenin planlarını yaparken o günlerde Kırkpınar deve güreşlerinin olduğunu hatırlar ve bir Çanakkaleli bulma umuduyla güreşlere gider. 2 Çanakkaleli bulur, tanışırlar.
Ethem Çavuş;
- "Kumkale'ye (köyünüze) gelsem beni misafir eder misiniz?" der.
-"Başımızın üstünde yerin var" cevabını alır almaz beraber yola çıkarlar.
Ethem Çavuş rüyasını 2 arkadaşa anlatır. Ellerinde kazmalar Ethem Çavuşun elleriyle gömüp işaretlediği arkadaşlarının mezarlarını ararlar. Tabi aradan yıllar geçmiş ve arazide değişmeler olmuştur. Günlerce aradıktan sonra Ethem Çavuş umudunu keser ve sabah evine dönmeye karar verir.
Akşam kahvede aynı sohbet yapılırken karşı masada oturan köylü konuşmalara kulak misafiri olur. Masaya gelip;
- "Çavuş benim tarlada bir çınar ağacı var. Ne zaman kesmeye niyetlensem hep bir aksilik olur. Ya testere kırılır ya bir işim çıkar. Sen yarın da gitme bir de benim tarlaya bakalım" der.
Ethem Çavuş bu konuşmadan sonra ikna olur ve gitmekten vazgeçer. Sabah erkenden bahsedilen tarlaya giderler. Ethem Çavuş adım adım hesaplar ve "burayı kazalım" der. Kazmaya başlarlar.
Herkesi bir anda heyecan ve hayret kaplar.14 şehit, vurulduğu gün gibi tertemiz elbiseleriyle yatmaktadır, tenleri sıcacıktır. Ardından olay jandarmaya intikal eder.
Gerekli hazırlıklardan sonra 1983 yılında Kumkale Şehitliği yapılır.
Kaynak-Çanakkale Belediyesi
