Kucağında sekiz aylık kızı, omzunda mermi cepheye cephane götürmektedir. Bu arada düşman kuvvetleri ile karşılaşılacağını fark ederek çalılıklara saklanır. Bebek bu bilirmi düşman falan. Ağlamaya başlar. Ne yapsın Ayşe Hatun bir yanda düşman, bir yanda bebeği ve bir yanda cephane. Hızla kızını göğsüne yaslar. Cephanenin mutlaka yerine ulaşması gerekmektedir. Çünkü yokluk içinde kıvranmaktadır asker. Düşmanın gidişi uzun sürer. İndirdiği zaman görür ki kızı kucağında can vermiştir.
Sadece Vatan Sağolsun der ve cephaneyi yerine ulaştırmak için yola koyulur.
